Ve üniversite hayatım başlıyor…

Zorluğuyla, kolaylığıyla, sıkıntısıyla ve stresiyle dolu bir seneyi daha geri bıraktık. Artık üniversite hayatımın başlamasına tam 1 hafta kaldı. Biraz sabırsızlık, biraz heyecan ve yüksek derecede üzüntü ile üniversitenin ilk gününü bekliyorum. Biraz sabırsızlık var çünkü artık bu stresli sınav günlerinden kurtulup üniversiteye atılmak istiyorum. Biraz heyecan var çünkü ilk kez şehir dışında tek başıma kalacağım. Yüksek derecede üzüntü var çünkü sevdiğim bu sene benimle birlikte üniversiteye gelemiyor. Aslında bu başlangıç benim için tam bir başlangıç değil. Çünkü geçmiş yazılarımda sürekli bahsettiğim gibi gitmedi her şey. Sevdiğimin bu sene benimle üniversiteye gelemiyor olması her planı alt üst etti desek yeridir. Ama seneye tekrar hazırlanıp yanıma gelecek olduğunu düşünmek  içimdeki birliktelik umudunu canlı tutuyor. Geldiğinde yapacağımız şeyleri düşünmek beni mutlu ediyor, diri tutuyor.

Seneye belki bende okurken aynı zamanda üniversiteye tekrar hazırlanır ve daha iyi bölüm kazanmak için gayret ederim. Hem bu durum sevdiceğime de bir destek olur ve kendini yalnız hissetmez. Belki diyorum çünkü şu an hiç bir şey yaşamadım, bilmiyorum. Okul dersleri ağır mı, okul-üniversite hazırlık dersleri aynı güne rahat sığdırabilir miyim tarzında dolu soru işareti var. Ancak yaşayarak göreceğim bunları. Fakat eksik yaşayacağım.

Keşke diyorum içimden, keşke sevdiğimde yanımda olsa ve beraber şekilde hazırlansak, beraber okusak. Ama olmuyor bazen işte. ..

Konya / Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler MYO