Hayat çok sikici, pardon sıkıcı.

Sınav stresini ara vermeden yaşamaya devam ediyorum bu yılda.. Ders, ders, ders… Bitmiyor hiçbiri. Sınava mı hazırlayayım, konuların yetişmeme kaygısını mı düşüneyim, sınavın kötü geçebilme ihtimalini mi düşüneyim yoksa üniversite sınavını kazanamama ihtimalini mi düşüneyim? Ne boktan bir yıl benim için. Ama içimde bir umut var, kazanacaksın diyor. Evet diyorum, kazanacağım. Kazanıp siktir olup gideceğim bu çevreden, bu alıştığım sokaklardan, her dışarı çıktığımda gördüğüm pencere&balkon güzeli insanların tipsiz suratlarından… İkinci senem olduğu için ve üniversite sınavında çıkan konularda az da olsa hakim olduğum için, ilk kez sınava gireceklerin ve düzensiz çalışanların olduğu gruptan önde görüyorum kendimi.. Bu önde görüş asla götümü kaldırmıyor tabii ki. Tam tersi, onlar bana yetişebilir edasıyla daha fazla çalışmaya teşvik ediyor beni.

Her şeyi geçiyorum bazen ve düşünüyorum. “Ulan hadi kazandık da, hangi siktiğimin bölümüne gidicez?”

Bu yıl kaç kere sordum bunu kendime, bir türlü cevap alamadım. Artık kendime nasıl zor bir soru sorduysam? İnternette ebesinin amı kadar üniversite ve bölüm bulunuyor. Bende mi sorun var yoksa onlarda mı bilemedim ama kendime uygun bölüm bulamadım amk. Birkaç tane var ama onlarında puanı bulutların üzerinde. :s Bana da yerdeyken zıplayıp bulutların üstüne çıkmak kalıyor ki elbette imkansız amk. Aile baskısı yok Allah’a şükürler olsun. Artık hangi bölüm, hangi üniversite gelirse direk gidip yeni insanlar, yeni mekanlar tanımak istiyorum. Ulan hiç değilse yeni ders notları istiyorum yahu. İki yıldır aynı konuların üzerinde çalışıp duruyorum. İleri de ne sikime yarayacak bu notlar onu da merak ediyorum.

Neyse ya ben derse dönüyorum amk sizde okuyadurun. Ara ara girer yazarım.